Шәмәрдәндә яшәүче олы җанлы, игътибарлы, ачык йөзле Нина Николай кызы Владимировага – 70 яшь

50  елга якын элек күрше йортына килен булып төшкән көннән булды сеңлем-сердәшем!

Ходай насыйп иткәч, булды миңа кодагый! Бу дөньяда бик азларга андый кодагый татый!

Ярты гасыр бергә үтте- бүген җитмешкә җитте,

Гомер буе якыннарга кодагый ярдәм итте.

Инде менә ничә еллар бер йорт булып яшәлде.

Хәсрәт килгән чакта бергә түгелде күз яшьләре.

Уңыш килсә, бергәләшеп бүлештек шатлыкларны.

Бер-беребезгә терәк булып каршыладык картлыкны.

Туган көнең белән котлыйм, туганымдай үз күреп.

Яшә, кодагый, йөзгә кадәр бәхетләргә күмелеп!

Әни булып гомер буе күр балалар рәхәтен,

Хак Тәгалә насыйп итсен ике дөнья рәхәтен.

Менә шулай гел гөрләшеп язсын бергә яшәргә,

Сулышлар өзелгәндә дә , туганым дип дәшәргә!

Без рәхмәтлебез Ходайга яныбызда син булганга!

Кодагыең Сөембикә һәм балалар.