Рифә Рахман автор яңалыклары
-
Әти (хатирә)
Әти… Шушы сүзне язуга ук, бугазга төер килеп тыгылды. Вафатына ничә еллар узса да, мин аның турында тыныч кына сөйли алмыйм. Күңелемдә йөрткән изге нәрсәләр хакында кешеләргә теләсә кайсы вакытта бик ачыласы да килми. Ә кирәк. Балалар, оныклар, якыннар, гыйбрәт өчен кирәк.
-
Шәһәр – холык, авыл – гадәт
Кайбер галимнәр әдәбиятны авылныкына, шәһәрнекенә бүлеп йөртә. Сүз сәнгатен шул рәвешчә төркемләү узган гасырда бик озак кире кагылып килгән иде. Мин әле дә аны фән өчен шулкадәр кирәкле, мөһим бүленеш түгел, дип саныйм.
-
Яшәсен Y хромосома!
Яшьлектә, Рөстәм Мингалимнең «Кайда сез, ирләр?» пьесасын укыгач, тирән фикерләр уздырам дип, автор ясалма ситуацияләр һәм образлар иҗат иткән, ике җенескә пародия язган, дип уйлаган идем. Ә хәзер фикерем үзгәрде: аны сәхнәләштерергә була, бик була! Чөнки дөньяны үз кулларында тотасы ирләрнең юкка чыгуы хакында моннан ничәмә еллар элек чаң суккан бит!