«Еллар үткән саен сагындыра, балачакка килә кайтасы...»

 
Еллар үткән саен сагындыра,
Балачакка  килә кайтасы.
Болыннарда каз бәбкәсе саклап,
Яулык белән балык тотасы. 

Шул яулыкны, саргайткансың, диеп,
Сүгәр иде, кайчак  әниләр. 
Су буенда, без уйнаган чакта
Югалырлар иде, бибиләр. 

Башыбызда җилләр уйнаган чак,
Бернәрсәдә юк бит, кайгыбыз. 
Рәхәтләнеп уйный идек бергә
Я, сагынмый икән, кайсыбыз?

Кышын таудан кайтып керми идек,
Эзләп ала иде, әниләр.
Карлы-бозлы киемнәрне салгач,
Басып торыр иде, пәлтәләр. 

Бер сәгатькә кайтарасы иде, 
Әниемнең яп-яшь чакларын.
Әтиемнең тезләренә утыртып
Эх, тоярга җылы кочагын. 

Резеда Хәсәнова,
Чәбки-Саба .