Язмыш рубрикасы буенча яңалыклар
-
Кем коткарды мине?
Могҗизалы хәлләр
-
Әдәп саклап, “кияү”сез калдык...
Апа белән икебез дә бик яшьли тол калдык. Ярый әле аның балалары бар. Ә миңа андый бәхет эләкмәде. Ирем белән ике елга якын гына яшәп калдым: аны миннән каты авыру тартып алды. Ирем үлгәч: “Балабыз да булмады, ичмасам, әле ярый сабыем бар дип куанып, якты киләчәккә өметләнеп яшәр идем”, – дип, туйганчы еладым.
-
«40 яшең тулганчы намазга басасың дисәләр, гомердә дә ышанмас идем»
Рамазан аенда сөйләгән вәгазьләренең берсендә Җәлил хәзрәт: «Дингә кеше җайлап-җайлап килергә тиеш», – дигән иде. Бер тапшыруда Зөфәр хәзрәтнең: «Дингә килү юллары күп төрле була, минекенә авыруым сәбәпче булды», – дип сөйләгәне хәтеремдә калган.
-
«Гаиләбезне ике кашык бозды»
Җимерелгән язмышлар...
-
«Мине ташлап кына чыгып китмәгез»
Язмышлар...
-
«Мин әлеге бәхетсезлегемне кайнанамнан күрдем»
Кайбер яшь хатыннарның кайнаналары хакында сүз чыкса йөзләрен сытып, ямьсез итеп сөйләнүләрен ишетеп шаккатасың...
-
Яраткан укытучыбыз иде...
Дөньялыкта яшәү өчен бирелгән гомер шулай корылган: берәүләр туа, берәүләр мәңгелек йортына күчә. Кемдер иртәрәк, кемдер соңрак. Буыннар алышына...
-
Авыр әниләрне югалтуы...
Сентябрь аенда әниебез Бибигайшә Гомәр кызы Миңнуллинаның йөрәге тибүдән туктады. Аннан да авыр кайгы юк икән...
-
Сукыр мәхәббәт
Ник соң миңа үземнең мәгънәсезлегемне, ахмаклыгымны аңлар өчен 20 ел вакыт кирәк булды икән?
-
«Күчтәнәч»
Фәния карчыкның быел кече улы үлеп китте. Шуннан бирле кеше белән ачылып китеп аралашмас булды ул, үз эченә бикләнеп, уйланып, хәсрәтенә чумып йөри башлады...
-
«Кызына бозым салганнар. Ишек төпләренә кабер туфрагы салынган»
Күрсә дә күрә икән адәм баласы, түзсә дә түзә икән. Язмыш дигәнең судан тартып чыгарырга да, утка илтеп салырга да мөмкин шул...
-
Беренче хатыным каргышы түгел микән?
Язмышлар...
-
Эшләгән игелеге дә, кылган начарлыгы да – барысы кешенең үзенә әйләнеп кайта
Тормыш ул- бумеранг!
-
«Ул миңа әни түгел!»
“Эчә башлаганнан бирле — инде ун елдан артык, ул миңа әни түгел”, — диде үлгән анасының йөзен соң гы тапкыр караудан баш тартып, туганнан-туган апамның улы, ишетелер ишетелмәс кенә...
-
“Ул миңа яхшы гына түләгәннән соң, мин аның теләген үтәр өчен бер хатынга бозык җибәрдем”
Көндә ипигә килеп китүче тыйнак кына әбинең сөйләгәннәренә ышанып бетә торган түгел иде.Шушы яшенә җитеп кеше алдалап йөрмәс инде диптә уйладым.Ләкин ни булсада әби сөйләгәннәрдән чыгып, кемгәдер сабак буларак язам бу юлларны.