Язмыш рубрикасы буенча яңалыклар
-
Сезне бит мин аердым...
Айрат бик чибәр, ләкин ни генә дисәң дә йөрәгем аның белән очрашуга каршы иде. “Мин сине барыбер беркемгә бирмим”,–дип кырт кисеп йөри торгач, беренче мәхәббәтемә дә ачу итеп, үземне мәҗбүриләп, елый-елый диярлек аңа кияүгә чыктым. Ул беренче көннән үк миңа үзенең характерын күрсәтә башлады. Бер генә көн эчми кайтканы булмады. Ул гына түгел, эчеп кайткан саен өйдә кара тавыш кубара иде
-
“Ирегезгә чегәннәрдән үлемгә китерүче бозым ясатканнар, кем ясаган, шул гына чыгара ала»
Һич уйламаганда, барыбызны да хәсрәткә салып, 45 яшьлек ир туганыбыз үлеп китте.Бу хакта язаргамы-юкмы дип озак бәргәләндем. Уйлый торгач, бүтәннәргә гыйбрәт булсын дип язасы иттем.
-
Сез соңга калдыгыз, балагызны уллыкка алдылар инде... (Зөләйха Солтанова)
Ания гап-гади гаиләдә үсте. Әти-әнисе һәм әбисе белән кечкенә шәһәрдә «хрущевкада» яшәделәр. Тыныч кына мәктәптә укып йөрде, карап торышка бар да әйбәт кебек иде.
-
«Гомер көзенә кергәндә кеше көлдереп, аерылышып йөрисе килми»
Мин ишле гаиләдә туып үстем. 9 яшемдә чакта әнием кинәт кенә авырып китеп, гүр иясе булды. Яшьли әнисез калуны бик авыр кичердем.
-
Мәхәббәтне сатып алып буламы?
Минем кызлар булмады. Ике ул үстердем. Олысы өйләнде инде. Кечесе киләсе елга югары уку йортын тәмамлый. Өч бүлмәле фатирыбызны сатып, олы малайга бер бүлмә алдык.
-
«Без яшь әле, икенчесен алып кайтырбыз, бу баланы калдырып чык”
Мин үземне белгәннән бирле әнием белән икебез генә яшәдек. Гаиләдә әти дә булырга тиеш икәнен мин үсә-үсә генә аңладым.
-
Миңа чирләшкә кирәкми
“Синсез яши алмыйм”, “тормышымның яме – син генә” дип бер-беренә антлар итеп, матур вәгъдәләр бирешкән парлар да вакытлар үтү белән бер-берсен күралмас дәрәҗәгә җитәләр. Ни өчен? Нигә бу фани дөньяда бер-береңне яратып, хөрмәт итеп, сөеп-сөелеп кенә яшәмәскә? Нигә мәңге сүнмәс кебек тоелган мәхәббәт хисләре вакыт үтү белән пыскып кала?.. Кем гаепле?
-
Мәхәббәт – көчле ул...
Беренче мәхәббәтемне мин университетта очраттым. Икебез дә законнар өйрәнәбез. Ул миннән бер курска алдарак укый иде. Бер күрүдә гашыйк итте дә куйды үзенә. Кайсы яклардан икәнен дә, кем булуын да сораганым да, үзенең сөйләгәне дә булмады. Үз-үзен тотышы, сөйләшүе килешле булгач, төшеп калганнардан түгелдер әле дип кенә уйладым. Бер ел очрашкач кына чит бер шәһәрдән килгән бай кешенең улы икәнен белдем. Байлыгына карап чат ябышкан дип уйларга ашыкмагыз. Мин үзем дә бик җитеш, күренекле гаиләдән. Әти-әниемнең гел матур сыйфатларын гына күреп, аларга охшарга тырышып үстем. Байлыкка да артык исем китмәде, чөнки теләгән әйберемнең барысы да булды.
-
Кичер мине, кызым! (Зөләйха Солтанова)
Авылдан шәһәргә килгәндә япь-яшь кыз бала идем. Укырга керә алмадым, эшкә урнаштым. Тимер-бетон заводында арматурачы булып эшләдем. Заводта баш инженер булып Әхнәф исемле ир-ат эшли – яшь булмаса да, төшеп калганнардан түгел. Ә ул миңа бик карт кебек тоелды – кырыктан узган инде.
-
“Эчмә, эш эзлә, әйдә, кредитыңны үзем түләп торам, баегач кайтарырсың әле” дидем, ләкин...
Без ул егет белән банкта таныштык. Мин кредит алу тәртипләре белән танышып чыгып килә идем.
-
«Ир малай алып кайтып бирсәң, сиңа тырнак белән дә чиртмәячәкмен»
Сания мәктәпне тәмамлауга Казанга килеп, шундагы заводларның берсенә эшкә урнаша. Ике ел эшләгәч, хезмәтен ошатмыйча, апасы белән җизнәсе янына Уфага китә, шунда эшкә керергә тели.
-
Рәхимсез тормышта барысы да кабатлана (Кәрим Кара)
Яшьләренә төелеп хатын чыгып китте, ир уртларын чәйнәп өстәл артында утырып калды. Айратның каядыр барып зарланырдай кешесе юк иде. Әти-әнисе гүр ияләре, абыйсына аягы тартмый, җиңгә тиешле кеше торганы белән бер җен. Куалап чыгарырга да күп сорамас. Аннан соң, абыйсына зарланганнан ни файда? Берәр нәрсә үзгәреп китәрме?
-
Гаилә бәхете өчен иремә хыянәт итәргә туры килде... (Зөләйха Солтанова)
Инсаф белән Зәлия өйләнешергә уйлагач та, башта берничә ел бала алып кайтмыйча, үзләре өчен генә яшәп торырга килеште. Чыннан да, уйлап карасаң, башта ныклап аякка басарга, декретта очны-очка ялгап, бармак суырып ятмас өчен акча тупларга кирәк бит.
-
Рәхмәтсез килен (Зөләйха Солтанова)
Әминә ире Нәфкатьнеке кебек гаилә үзен берсүзсез кабул итәр дип, беркайчан да уйламас иде. Әминәләр гаиләсе ярлы гына яшәде, аннан башка тагын ике сеңлесе һәм энесе дә бар. Беркем ярдәм итмәде аларга. «Үзегез тапкансыз, үзегез карап үстерегез. Башта уйларга кирәк иде», – дип кенә әйттеләр.
-
Кеше хәлен кеше белми (Кәрим Кара)
Камилә апасы һәрвакыт горурлыгы булды Саймәнең. Гаиләдә иң олысы иде апасы, аннан соң Гаффар, Гариф исемле абыйлары булды, ә үзе Саймә иң төпчеге иде. Абыйлары мәктәпне көчкә-көчкә ерып чыктылар да колхоз эшенә җигелделәр, армиядән соң ныклап төпләнделәр, гаилә кордылар. Саймә үзе дә әллә кая китә алмады, үз тиңе Ибрайга кияүгә чыкты да торып калды авылда. Үтте гомере шунда.