“Казанские ведомости”га 30: чишмә башы

Беренче полосада әлүмин кашыклы беренче номер

Хәзерге вакытта «Рус репортерлары» коммерцияле булмаган автоном оешмасының генераль директоры Дмитрий Михайлин 17 яшьлек студент чагында килгән. 1991-1995 елларда «Казанские ведомости»ның баш редакторы булган Любовь Агеева аны төркемдәше белән бер ставканы икегә бүлешеп эшләргә чакыра.

"Редакциядә барысыннан да күбрәк акча эшләгән айлар булды, чөнки гонорар күп булырлык бик күп яздым, хәзер алай эшли алмыйм", - ди Михайлин.

Акрынлап редакциягә яңа гына оешкан журналистика факультетының беренче студентлары (моңа кадәр бары тик филфактагы бүлек кенә булган) тартыла. Димәк, «Казанские ведомости» республикада журналист белемен үстерүгә дә үз өлешен кертте, дип көлә ул.

"Редакциянең барлык хезмәткәрләре дә газетаның алюминий кашыклы беренче номерын сатуыбыз истә. Без Вадим белән - электричкаларда һәм ЦУМда. Бер рәттән яңа басмага сорауны арттырдык. Интернет уйлап тапсалар да, алай җәелмәгән иде әле һәм теләсә нинди кызыклы гаммәви мәгълүмат чаралары үз юлын җиңел һәм иркен таба иде. Нинди интернет әле анда, хәтта компьютерлар да сирәк иде, текстларны басма машинкада җыйдык", - дип сөйли Михайлин.

Дмитрий сәясәт турында яза. Илне җимерергә ярамый дип ышана һәм нәкъ менә шул хакта таләп иткән милләтчеләрне кләймәли. Шуның өчен Михайлинга бөтенләй таныш булмаган егет чүт кенә зыян күрми кала.

Казандагы „Би-би-си“ корреспонденты Виктор Смирнов бервакыт миңа шундый тарих сөйләде. Аның күптәнге танышы булган,ә аның улы, минем адаш һәм фамилиядәш Дмитрий Михайлин, энергетика институты студенты. Һәм менә бервакыт, дип сөйли Виктор, фатирларына шалтыраталар. Дима өйдә берүзе була, ишекне ача. "Син Дмитрий Михайлинмы?“ — дип сорый аңардан төксе чырайлы егетләр. „Әйе, мин“, - дип җавап бирә ул. „Хәзер без сиңа республиканың бәйсезлегенә каршы ничек чыгыш ясарга кирәклеген күрсәтәчәкбез!“. Кыскасы, аны кыйнарга җыеналар. Алар аны мин дип уйлап, ялгышканнар, өстәвенә, яше дә туры килә. Диманы энергоинститутның студент билетының кул астында булуы саклап калган. Аннары мин аның янына бер шешә шәраб белән бардым, дуслаштык.

Дмитрий Михайлов

90нчы еллар "КВ" ярдәмендә бик актив һәм мәгълүматка бай булды, дип сөйли газетаның элеккеге хезмәткәре, чөнки ул вакытта ул һәм аның бер төркемдәшләре журналистлар булып туган, һәм, журналистика үзе дә нәкъ менә шул вакытта туа.

Без авыр һәм тынгысыз чор эзтабарлары булдык
Гөлнур Хафизова 1998 елдан 2014 елга кадәр «КВ» да яңалыклар, шәһәр хуҗалыгы бүлеге хәбәрчесе, ә аннан соң иҗтимагый тормыш бүлеге мөхәррире була. Казан әле өченче башкала статусына юлын башлый гына.

Башкалабыз өчен мөһим булган объектлар төзелешен яктыртудан тыш, ул вакытта „КВ“ журналистлары көн саен каралама эше башкара. Редакция кушуы буенча Азинодагы күп санлы өй туйларына барганыбызны хәтерлим. Берникадәр вакыттан соң иң җанлы трассага әвереләчәк “Южка”ның кар белән күмелгән автомобиль юлы хәзер дә күз алдында... Редакция телефоны ул вакытларда шалтыратулардан шартларга җитешә иде. Казанлылар торак-коммуналь бәлаләре белән еш уртаклашты — алар безне, журналистларны, соңгы инстанция дип саный иде. Һәм без үз чиратыбызда бу ышанычны акларга тырыштык.
Гөлнур Хафизова

Төрле елларда баш мөхәррир Венера Якупова җитәкчелегендә редакциядә яңа гына башлаган журналистлар да, танылган мэтрлар да эшләде, дип искә ала Хафизова. Мәсәлән, язучы Рафаэль Мостафин, укучыларны әле Кабан күле төбендәге легендар хәзинәләр артыннан су төбенә төшерде, әле мода буенча геройны төрле яклап әрләүчеләргә җавап, Муса Җәлилнең батырлыгын детальләштерде.

ТР карикатуристлар берлеген җитәкләгән рәссам Вячеслав Бибишев газетаның беренче полосасын виртуоз рәвештә "бизәде". Баш мөхәррир урынбасары, язучы һәм драмаург Александра Воронина, тиз арада язылган репортажларны осталарча камилләштереп, редакцияли иде.

«Бу команда, зур үзгәрешләр аша узарга тиешле газетаны булдырды. Һәм, яңа тенденцияләрне исәпкә алып, батмады, яшәде", - дип саный Гөлнур Хафизова.

Елъязмачы булу мөмкинлеге өчен “КВ” га рәхмәтлемен

2021 елгы «КВ» каршындагы стажер мәктәбе тыңлаучысы Эльвира РЫСАЕВА, редакциягә беренче тапкыр килгәч, керү ишеге каршында төркем белән ясалган зур шаржны бик озак каравын искә ала. Анда «Бөтен дөнья бер гәҗиттә!» - Казан белән бәйле төрле чорларның танылган шәхесләре шундый лозунг белән аларга кушылырга өнди.

"Зур стажлы журналист Людмила Ивановна Колесникова минем остазым булды. Мин аның мәктәбе, хезмәттәшләрем-профессионаллар белән танышуым өчен бик рәхмәтле. Аннан һәр газета материалында укучының игътибарын соңгы ноктага кадәр тотып торучы үзәге булырга тиешлеген белдем", - ди ул.

Эльвира, газета редакциясе - даими цейтнотта эшләүче катлаулы механизм, дип искә ала. Чөнки материалның басма версиясе автор текстыннан башлап мөхәрриргә кадәр, корректордан алып версткага кадәр, ә аннары полосаларны типографиягә җибәреп, бөтен циклны оператив рәвештә узарга тиеш.

Мин газетага, елъязмачы булу мөмкинлеге биргәне, кызыклы кешеләр белән очрашулар, чираттагы яңа санны караганда кичергәндә уңай хис-кичерешләр өчен рәхмәтле. Безнең газета үз миссиясен уңышлы дәвам итәр һәм киң катлам укучыларга файдалы булыр дип өметләнәм Эльвира Рысаева