Безгә язалар рубрикасы буенча яңалыклар
-
Гомәр Бәширов урамында бирнә җыю
Фәнис өйгә кайтканда ди: "Күршеләребез нинди шәп икән, ә мин белмәгән дә идем". 2000 елда алар бу урамга күчтеләр. 2 ел элек без монда Мәскәүдән төпләнергә күчтек. Минем өчен күченгәч иң авыры күршеләр аралашмаганы булды. Иң якын, бакча күршеләребез, бүтәннәрнең исемнәрен дә белмәдем. Мин Татар Пешлә авылында үстем, анда кешеләр Татарстан кешесе шикелле тырыш түгел, әмма алар бик бердәм. Без хәтта тәмле ризык пешергәч үзебез генә ашый алмыйбыз. Әзерләдем пилмән - күршемә шалтыраттым. Камыр әйберен куйсаң - шалтыратасың.
-
Алар белән бергә без белгән заман, эпоха китә...
Олуг шәхесне соңгы юлга озаттык.
-
БАЛАЧАК ХАТИРӘСЕ
Балачагымда Югары Симет авылында булып узган бер кызыклы да, шул ук вакытта куркыныч та вакыйганы язып үтәсем килә. 1967 елның матур, җылы җәй айлары иде. Беренче классны тәмамлап, рәхәт каникул көннәренең берсендә, көндәгечә, күрше малае Әхкам (тулы исеме Әхкаметдин) белән урамда уйнап йөрибез. Әниләр эш тә кушмыйлар иде ул вакытта, кечкенә булгангадыр инде. Чишмәдән су ташу, мал асларын җыештыру, каз бәбкәләре саклау кебек эшләрне абый-апалар башкара иде. Шулай уйнап йөргәндә, тыкрыктан безнең урамга “Т-40” тракторы белән Зөфәр абый Миннуллин күршедә яшәүче Тайбә әбинең капка төбенә килеп туктады.
-
Укыту-тәрбия эшендә мәктәп музееның роле
“Музей – кешелек, халык, милләт хәтере генә түгел, ә музейга килүчеләргә педагогик йогынты ясау чарасы да” (В.Старцев “Музей педагогикасы турында”)
-
Шытсуым.Чын татар авылларына хас матурлык, моң һәм сихер бар анда…
Саба ягы иксез-чиксез урманнары, уңдырышлы туфраклары, җир асты байлыклары, эшчән, сәләтле һәм эчкерсез кешеләре белән дан тота.
-
Лалә чәчәге
Балачакның якты хатирәсе
-
Күршебездә артист яши
Авылыбызның талантлы кешеләргә бай икәнен белә идем инде. Шуларның берсе күршебездә генә яши икән бит, ләбаса. Танылган кеше булуында бәлки авылыбызның да өлеше зурдыр? Сүзем Чаллы драма театрының атказанган артисты, минем якташым – Илфат Әскәров турында. Шундый зур талант иясен якыннанрак белү өчен үзе белән әңгәмә корырга булдым.
-
Лицеебызда татар теле атналыгы
Лицеебызда фән атналыклары уздыру традициясе дәвам итә. 15 нче февральдән 20 нче февральгә кадәр Туган телләр һәм халыклар бердәмлеге елы булу уңаеннан татар теле һәм әдәбияты атналыгы киң колач белән уздырылды. Бу атнада лицеебыз,төрле милләт балалары укуны исәпкә алсак, чын-чынлап татар мохите белән яшәде.
-
Мин-милләт киләчәге
“И туган тел, и матур тел, Әткәм - әнкәмнең теле...” –дигән бөек Тукаебыз һәм ул мең тапкыр хаклы. Ни өчен? Чөнки кечкенәдән өйрәнелгән туган тел халык күңелендә милли горурлык хисләре дә уята, ата – бабаларыбыз теленнән рухи ләззәт алу мөмкинлеге бирә.
-
Караколда туган тел бәйрәме
Кыргызстанның Иссык Күл өлкәсенең Каракол шәһәрендә туган тел һәм халыклар бердәмлеге көнен билгеләп үттеләр. Чарада олылар белән бергә шәһәрдә яшәүче этник төркемнәр балалары да актив катнашты. Бәйрәм өч этапта узды. Иң элек мәктәпләрдә “Туган телем – үз йолдызым” темасына ачык дәресләр үткәрелде. Икенче этапта туган тел турындагы китаплардан, плакатлардан, буклетлардан күргәзмә, “Туган телдә сөйлибез һәм җырлыйбыз” дип исемләнгән видеосюжетлар тәкъдим ителде.
-
Саба егетләре - хәрби хезмәттә
Туган илне, Ватанны саклау – һәр ир-егетнен изге бурычы. Шуңа да армия сафларына барам дип ашкынып торучы, контракт нигезендә хезмәт итүче егетләр байтак алар. Күптән түгел миңа шундый егетләрнең берсе – Оренбург өлкәсендәге хәрби частьта взвод командиры, өлкән лейтенант Айдар Айрат улы Гобәйдуллин белән очрашып сөйләшергә туры килде. Аннан зарлану сүзе ишетмәдем. Киресенчә, Айдар миңа контракт нигезендә хезмәтнең өстенлекләре турында сөйләде.
-
Тормыш теоремасы исбатланган
Күренекле шагыйрь Әнгам Атнабаевның: “Җиңел килгән бәхет бәхет түгел, эзләп тапкан бәхет кадерле» – дигән юллары бар. Чынбарлыкта да бу шулай. Тормышта тырыш хезмәт аша бәхеткә ирешкәннәр бик күп. Бу язмам да шуларның берсе - Сатыш урта мәктәбенең югары категорияле математика укытучысы Рәзилә Госман кызы Гыйльманова турында.
-
Шәйморзиннар – авылым горурлыгы
Туган авылым! Иртәләрен син калган яктан алсуланып таңнар атканын күрсәм, күңелемә нидер кагылып куйгандай була. Белмим, еракта калган керсез күңелле кечкенә кызчыкның, мөлдерәмә чиләкләр асып чиш-мәдән кайтканда, жиргә кадәр бөгелеп төшкән көянтәсенең шыгырдап куюымы (бу кыз мин булам), әниемнең моңлы жырларымы, әллә инде әтиемнең күлмәк җиңнәрен сызганып куеп, бит-кулын юган чакта бераз гына тамагын кырып куюларымы - ни генә булса да, минем өчен кадерле дә, сагышлы да тормыш мизгелләре кино кадрлары сыман хәтеремдә чагылып китәләр.
-
“Дочка”ны онытасым юк
Сугыштан соңгы еллар. Колхозда “Дочка” кушаматлы кызгылт төстәге ат бар иде. Мин аны мәктәптә алты ел укып, болында атлар көткәннән алып беләм. Бик тә холыксыз. Башкалардан аерылып йөри, янына барсаң, ыҗгырып тешләргә килә, тибенә. Ул вакытта кышын колхоз техникасына ягулыкны Шәмәрдәннән атлар белән ташыйлар иде. Мин дә шул эштә. Бервакыт конюшняга соңаруым аркасында миңа җигәргә “Дочка” калган булып чыкты.
-
Мең рәхмәт, Гөлсинә!
Яңа Мичән авылында яшәүче Гөлсинә Мөбарәкова турында язып үтәсем килә. Яп-яшь, акыллы кызның килен булып килгәненә дә 25 ел булды. Ишле зур гаиләгә иң яшь бишенче килен булып төшүе дә бик җиңел булмагандыр. Ул хәзер бөтен туганнарны капканы киң итеп ачып, ачык йөз белән каршы алучы кеше. Кечкенә чагыннан бөтен эшне җиренә җиткереп эшләргә өйрәнгән, уңган-булган киленебез ул безнең.