Язмыш рубрикасы буенча яңалыклар
-
“Бәби табып бир әле”
Язмышмы, ялгышмы?
-
Кайвакыт әниләр дә ялгыша икән...
Мин кечкенәдән әни сүзеннән чыкмадым. Шулай тиеш дип уйладым...
-
“Бүген соңгы очрашуыбыз булыр”
Тормыш баскычлары
-
“Йортым зур, монда яшә”
Язмышлар күкләрдә языла
-
Тормыш сериалы: йөргән егетенә сеңлесе кияүгә чыккан
Язмыштан узмыш юк дибез, шулай булырга тиеш дип уйлыйбыз. Дин әһелләре дә һәркемнең тәкъдире Ходай тарафыннан язылган инде дип өйрәтә.
-
“Мин үз балаларыма күрсәткәнне берегез дә эшли күрмәгез”
Бу әби белән Картлар һәм инвалидлар йортында танышкан идем, газеталарга язуымны белә икән, үзе турында язарга кушып, башыннан үткәннәрне сөйләде.
-
Көнчелек туганлык җепләрен дә кисә
Язмышлардан юктыр узмышлар...
-
Каргыш ике яклы була...
Гыйбрәт өчен
-
Зинһар, рәнҗемә...
...Иремнең ел ашын уздырганнан соң мәрхүм белән бергә эшләгән дусты кулымны сорады. “Мин дә ялгыз, син дә ялгыз. Тормыш итүе бергә җиңелрәк булыр. Бер-беребезне яхшы беләбез. Чык миңа кияүгә”,– диде...
-
“Исерек ир әле бәхетсезлек түгел, исерек бер айный, үлгән кеше кире кайтмый”
Язмышлардан юктыр узмышлар...
-
Кыз баланың күңелен китмәгез, кыз баланы артык күрмәгез...
Подъезд алдындагы утыргычта гәпләшеп утырган ике күрше агайның сүзләренә колак салдым беркөнне. Ниндидер Мусаны үги малае бик каты кыйнап ташлаган икән. “Ай-яй, җүнсез нәрсә, ничек инде әтиең урынына калган, тәрбия кылган, олы яшьтәге кешегә кул күтәрергә мөмкин!” – диде берсе.
-
«Әти-әниегезнең хәер-догасын алып калырга ашыгыгыз»
Әти белән әни : “Бер-берегез белән ярдәмләшеп тату яшәгез, бер ипиегез булса, җидегә бүлегез”, – дип, безгә дә гел әйтә килделәр. Хәзер дә уйлап, сөенеп утырам: ярый әле кайтканбыз, яңгыр, буран, җил-давыл дип тормадык, кайтып йөрдек.
-
“Курыкма, мин сиңа үзем өйләнәм”
Без телевизордан чит ил сериалларын карап гаҗәпләнеп утырганда, үз тормышыбызда аннан да кызыклырак вакыйгалар булып ята.
-
Ирсез калу – Ахырзаман түгел
...Яшь идем, чибәр идем. “Ходай Тәгалә сине бар яктан да матур яраткан”, – дип, авылдагы иптәш кызларым көнләшүләрен яшереп тә тормыйлар иде. Әти-әнием янында, тормышның гел матур ягын гына күреп яшәгән ваемсыз кыз чагымда мин бәхетле идем. Тәүге тапкыр гашыйк булдым да, беренчесе дә, соңгысы да шушыдыр инде дип уйладым.
-
Каргыш
Гөлсөя апа (исемнәрне үзгәрттем) әле узган атнада гына дусларын, хезмәттәшләрен никах ашы белән сыйлаган иде. Күпме ихлас теләкләр җиткергән идек без аңа! Бәхет, тигез тормыш теләгән идек. Әмма теләкләребез тормышка ашмады...