Безгә язалар рубрикасы буенча яңалыклар
-
“Акча ярата” торган киленне үзгәртеп буламы?
Апамның улы хатыныннан аерылгач, икенчегә өйләнде. Балалары юк иде.
-
“Гәрәбә, гәрәбә, алга таба тәгәрә...”
Авыл өстенә алсу шәфакъ иңә. Кояш тау өстендәге иске зират өстенә менеп кунаклый да, акрын гына төньякка таба авыша башлый.
-
“Искергәнсең инде син, бабай”
Мин инде үзем дә һәм оныкларга да бабай. Ел дәвамында, һәр атнаның шимбә кичендә, яраткан оныкларым-чемпионнарым килеп, юынып китсеннәр диеп, мунча әзерләп, көтеп алам.
-
Безгә язалар: «Исән кешегә “Исәнмесез” дию кәмитрәк тоела»
Кешеләр бер-берсен төрлечә сәламли. Татарлар – “исәнмесез”, башкортлар “саумысез” ди.
-
Ак халатлы, ак күңелле Лариса Васильевна
Безнең Саба үзәк хастаханәсендә барлык табиблар да авыруларны вакытында кабул итәләр һәм тиешле ярдәм күрсәтеп озаталар.
-
Безгә язалар: «Эшмәкәрме, спекулянтмы?»
Моннан шактый еллар элек товарны арзанга алып кыйбатка сату спекулянтлык дип аталып, моның өчен җәза чарасы да каралган иде.
-
«Бер-береңә юл куйсаң гына, гаилә арбасын уңай якка тартып була»
Бер төркем ир-атлар гәпләшеп утыра. Барысы да хатыныннан зарлана. Арада берсе генә сүз катышмый, тыңлап кына утыра.
-
“Ул мине нык ярата, шуңа күрә кыйный”
Безнең күршедә гаиләсе белән Шамил абый яши иде. Алар хатыны Закирә апа белән биш бала тәрбияләп үстерделәр.
-
Гомерем баскычлары
Мин 1942 елның 20 сентябрендә Югары Шытсу авылында туганмын. Әтием – Әмин Сөнгатулла улы һәм Язлы Арташ авылының мулла гаиләсендә туган әнием Разия Әхмәтсафа кызы 1936 елда гаилә корганнар.
-
“Урын-җиреңдә күптәнге бозым бар, мендәреңне тикшер, иптәш хатыннарыңның берсе бозган”
Сырхауханәдә ятканда бер хатын миңа догалар белән өшкереп дәвалаучы ниндидер әбинең адресын бирде. Мин бозымнарга ышанмыйм, шулай да дус хатын белән барырга әзерләндек.
-
“Өйләр ап-ак, сулар матур, ризыклар күп, кияү дә шунда...”
Балаларым: “Инде пенсиягә чыккач та авыр эштә эшләп йөрмә, өйдә утырасың килми икән, җиңелрәк эш эзлә”, – дигәч, Аллаһтан кулайрак эш сорап ялвардым. Бирәм дигән колына – чыгарып куяр юлына, диләрме?
-
«Яшь кызлар әти-әниләрен тыңламыйча кияүгә чыкмасыннар иде»
Мине ямьсез кыз диләр иде. Ә бер дә ямьсез буласым килмәде. Сигезенче класста укыганда, кызлар малайлар белән шаяра-уйный башладылар, аларга бик кызыга идем.
-
Ирем чүпрәккә әйләнде, чын ир шундый буламы инде?!
Иремә бер тамчы да хөрмәтем калмады. Болай булыр дип уйламаган идем.
-
Яңа обойлар ябыштырганнан соң саташа башлаган [булган хәл]
Күршебез Мәсхүдә апа соңгы вакытларда йокысызлыктан интегә башлаган. Алай гынамы, саташып, күзенә әллә ниләр күренеп азаплана икән.
-
Каян килә начар килен?
“Кыз чагында бар да матур, каян килә начар хатын?” – диләрме әле? Ә мин: “Каян килә начар кияү яки килен?” – дим. Ике кызым, өч улым бар. Ике улымның тормышы барып чыкмады.